*دوست پژوهشگر یاغش کاظمی در پیامی، از وجود بارگاه برای معصومان(ع) در دو قرن اول هجری، تردید کرده و از من خواست تا شواهدی برای وجود بارگاه در عصر امامان(ع) نشان دهم. در مورد وجود گنبد و بارگاه برای امام حسین(ع) در عصر امامان(ع) چند مدرک می آورم:

ـ امام صادق(ع) گوید:
إذا أرَدتَ المَسیرَ إلى قَبرِ الحُسَینِ(ع)... فَإِذا أتَیتَ البابَ الَّذی یلِی المَشرِقَ فَقِف عَلَى البابِ وقُل:... (کامل الزیارات: ص 393 ـ 424 ح 639، بحار الأنوار: ج 101 ص 173 ـ 190 ح 30)
هنگامى که خواستى به سوى قبر حسین(ع) بروى... و چون به درى که در سمت مشرق است، رسیدى، بر درگاه بِایست و بگو:...

ـ صفوان بن مهران گوید:
استَأذَنتُ الصّادِقَ(ع) لِزِیارَةِ مَولانَا الحُسَینِ(ع)، فَسَأَلتُهُ أن یعَرِّفَنی ما أعمَلُ عَلَیهِ. فَقالَ: یا صَفوانُ! صُم ثَلاثَةَ أیامٍ قَبلَ خُروجِک و...
ثُمَّ تَأتی بابَ القُبَّةِ، وقِف مِن حَیثُ یلِی الرَّأسَ، وقُل:...
ثُمَّ اخرُج مِنَ البابِ الَّذی عِندَ رِجلِ عَلِی بنِ الحُسَینِ(ع)... (مصباح المتهجّد: ص 717، المزار للشهید الأوّل: ص 117، بحار الأنوار: ج 101 ص 197 ح 32)
از امام صادق(ع)، اجازه زیارت مولایمان حسین(ع) را گرفتم و از او خواستم تا کارهایى را که باید بکنم، به من بشناسانَد. امام(ع) فرمود: «اى صفوان! سه روز پیش از بیرون رفتنت، روزه بگیر و...
سپس، به درگاه گنبد مى روى و در کنار سر [امام(ع) ] مى ایستى و مى گویى:...
سپس، از درى که نزدیک پاى على اکبر(ع) است، بیرون برو...

ـ امام صادق(ع) گوید:
إذا أرَدتَ زِیارَةَ الحُسَینِ بنِ عَلِی صَلَواتُ اللّهِ عَلَیهِ، فَصُم قَبلَ ذلِک ثَلاثَةَ أیامٍ...
فَإِذا أتَیتَ البابَ فَقِف خارِجَ القُبَّةِ ...
ثُمَّ أدخِل رِجلَک الیمنَى القُبَّةَ وأخِّرِ الیسرى .... (المزار الکبیر: ص 427 ح 3 وراجع تمام الحدیث: ص 290 ح 3231)
هنگامى که خواستى به زیارت حسین بن على که درودهاى خدا بر او باد بروى، پیش از آن، سه روز، روزه بگیر ...
و هنگامى که به در رسیدى، در بیرون گنبد بِایست...
و سپس، پاى راستت و آن گاه، پاى چپت را به درون بگذار ...

ـ حسین بن ابی حمزه گوید:
خَرَجتُ فی آخِرِ زَمَنِ بَنی امَیةَ وأنَا اریدُ قَبرَ الحُسَینِ(ع)، فَانتَهَیتُ إلَى الغاضِرِیةِ، حَتّى إذا نامَ النّاسُ اغتَسَلتُ، ثُمَّ أقبَلتُ اریدُ القَبرَ، حَتّى إذا کنتُ عَلى بابِ الحائِرِ خَرَجَ إلَی رَجُلٌ جَمیلُ الوَجهِ ِ، طَیبُ الرّیحِ، شَدیدُ بَیاضِ الثِّیاب ... (الإقبال: ج 3 ص 64، بحار الأنوار: ج 101 ص 57 ح 25)
در اواخر روزگار امَویان، به قصد زیارت امام حسین(ع) به راه افتادم و به غاضریه رسیدم. هنگامى که مردم خوابیدند، غسل کردم و به سوى قبر رفتم و چون به درگاه مرقد رسیدم، مردى خوش سیما و خوش بو، با لباسى کاملًا سفید، به سویم آمد و...